Այն, ինչի մեջ «ժողովրդավարական արևմուտքը» ներքաշել է Հայաստանին, անթաքույց ցինիզմով կոչել է «անկախության և ինքնիշխանության համար» պայքար: Այդ «պայքարի» առաջին մասն ավարտվեց և բոլորս տեսանք արդյունքը և երկար-բարակ բացատրելու հարկ չկա:
Հիմա, Հայաստանում քաղցկեղի պես տարածված «արևմտյան»՝ նույն է, թե թուրք-իսրայելա-ադրբեջանական գործակալական ցանցը բերված է մարտական պատրաստականության ամենաբարձր վիճակի՝ անցնել կոնկրետ գործողությունների արմատախիլ անելու ռուսական ազդեցությունը Հայաստանում և «անկախության և ինքնիշխանության համար պայքարը» հասցնել տրամաբանական ավարտի:
Իսկ թե ինչ է սպասվում Հայաստանին այդ պայքարի ավարտին, նույնիսկ պատկերացնելն է սարսափելի : Արցախահայության տեղահանությունն ու ընդհանրապես այսօրվա վիճակը կդառնան «մանկական անմեղ խաղ» այն ամենի համեմատությամբ, ինչն սպասվում է Հայաստանին և հայ ազգին : Եվ ամենասարսափելին այն է, որ այդ ամենն արվելու է իրենց հայ կոչվողների ձեռքով՝ ինչպես Արցախի պարագայում էր:
Որ Հայաստանը շնչահեղձ է լինում «ժողովրդավարական արևմուտքի»՝ նույն է, թե թուրք-իսրայելա-ադրբեջանական գործակալական ցանցի ճիրաններում, միայն անմեղսունակը կարող է չտեսնել: Սա է իրականությունը և սրանից դուրս ամեն ինչ ընդամենը «արևմտյան ժողովրդավարական» թմրեցնող քնարական զեղում է՝ ողբերգական վերջաբանով:
Իրականությունն այն է, որ մեր Հայրենիքը մեր իսկ աչքի առաջ արդեն երեք տարի է բացահայտորեն կործանման են տանում «անկախության և ինքնիշխանության համար պայքարի» վերամբարձ անվան ներքո: Եվ այս օրհասական պահին դարձյալ շարունակել աջակցել Հայաստանում առկա իշխանությանը, որը ներդրվել է նույն այդ ցանցի միջոցով, և որը այդ ցանցի մի մասնիկն է միայն՝ և ոչ ավելին, նշանակում է լինել ազգադավ և հայրենադավ:
Ընդամենը և միայն :
Արգամ ՊՈՂՈՍՅԱՆ